Kijk maar kijk met verwondering – Over geloven in een nieuwe tijd – Hans Stolp

Zo zou het kunnen zijn zegt de auteur over de inhoud van dit boekje, waarin hij onbevangen met het hart naar het leven kijkt en hartsgeheimen formuleert die in hem worden neergelegd. De tien hoofdstukjes gaan over geloven in deze tijd, maar reïncarnatie en de wederkomst van Christus zijn de sleutelwoorden. Bijna-dood-ervaringen, engelen, de dood als ‘een opengaan van wat ten diepste in ons leeft’, herinneringen aan vorige levens, onbevangen laat Stolp deze en allerlei andere, oude en nieuwe inzichten op zich afkomen vanuit ‘het diepste besef dat in mij leeft dat wij bezig zijn om die lange weg naar God te gaan’. Het is een typisch boekje van deze tijd met als centrale gegeven: luister naar je innerlijk(e ervaring). Ongetwijfeld zal het een groot publiek aanspreken. Voor anderen zal het te zwevend en te vaag zijn. (Biblion recensie, Ds. Jenno Sijtsma.)

Als je eerlijk terugkijkt naar hoe je leven ging, dan zie je niet alleen de goede tijden, maar zie je ook de donkere perioden,
de verwarring en het verdriet.

Maar als je dat durft: kijken naar die donkere tijden, zie je dan ook hoe je juist toen werd geleid en uiterst liefdevol behoed?

Kun je al zien dat juist dat donker, die pijn, die angst en die wanhoop ertoe bijdroegen om jou tot inzicht, tot overgave en tot wéten te leiden?

Zie je al dat niets in jouw leven zinloos was of vergeefs?
Kun je het al zien: die onafgebroken zorg en liefde die er altijd waren, ook toen je dat zelf nog niet kon zien en nog niet kon voelen?

Kun je al kijken met verwondering?

Verwondering: waar dat in ons opbloeit, daar komt de Geest Zelf in ons aan het licht, daar wordt Christus nieuw geboren.

Kijk maar, kijk naar je leven, maar kijk met verwondering.