Beschrijving
Heel de kerk voor heel de wereld : Balans van de oecumene
Deel 1. Heel de Kerk voor heel de wereld.- Deel 2. Met de oecumene onderweg.
Met recht kan worden gezegd dat op het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) de rooms-katholieke kerk (voortaan RKK) zich heeft geopend naar buiten. Vooral drie documenten getuigen daarvan: de Pastorale Constitutie Gaudium et Spes betekende een opening naar de hedendaagse cultuur, in de Verklaring Nostra Aetate werd de houding tegenover andere godsdiensten bepaald en in het Decreet over het oecumenisme Unitatis Redintegratio (UR) die ten opzichte van andere christelijke geloofgemeenschappen. De RKK verscheen pas laat op het toneel van de oecumenische beweging; die bestond al vanaf het begin van de vorige eeuw en de oosters-orthodoxe kerken, met wie de RKK zich verwant weet, namen er al aan deel. De RKK kwam ook van ver. Nog in 1928 had paus Pius XI met zijn encycliek Mortalium Animos afstand genomen van de oecumenische beweging, omdat die zou streven naar een federatie van gelijkwaardige kerken en de band van de liefde zou stellen boven gemeenschappelijk verwoord geloof. Voor de RKK daarentegen kon een oecumenische beweging geen ander doel hebben dan de terugkeer van de afgedwaalden naar de enige ware Kerk. De RKK was dan ook afwezig bij de oprichting van de Wereldraad van Kerken in Amsterdam (1948). Toch kwam het Oecumenedecreet niet uit de lucht vallen. De weg ernaartoe was geplaveid door initiatieven van individuele personen of groepen. Zo waren er de zogenaamde Mechelse Gesprekken van rooms-katholieken met anglicanen, de Katholieke Conferentie voor Oecumenische Vragen waaraan individuele theologen uit verschillende West-Europese landen deelnamen, onder wie de latere kardinaal Willebrands, en ten slotte in Duitsland de Jäger-Stählinkreis.
Willem Adolph ‘t Hooft , (door naamstoevoeging bij KB d.d. 3-9-1917 nr. 62 gewijzigd in Visser ‘t Hooft),
Uit samenwerking van ‘Life and Work’ en ‘Faith and Order’ ontstond (na een voorlopige start in 1938, te Utrecht) in 1948 (eerste assemblee te Amsterdam) de Wereldraad van Kerken (eerste secretaris-generaal, tot 1966, de Nederlander Willem Visser ‘t Hooft), met bureau te Genève. ‘Faith and Order’ behield daarin een eigen status, met eigen permanente commissie. In zijn basisformule definieerde de Wereldraad zich als ‘een gemeenschap van kerken die Jezus Christus belijden als God en Heiland’. Assemblees zijn er eenmaal per zeven jaar. Het centrale thema van Amsterdam was: ‘De wanorde der mensen en het heilsplan van God’. Veel protestantse kerken werden lid; ook enkele oosters-orthodoxe; de Rooms-Katholieke Kerk echter niet; ook de meeste Pinksterkerken niet.
Willem Adolph Visser ‘t Hooft 20 sep 1900 – 4 jul 1985
Wat allereerst en onvoorwaardelijk nodig is, is de bekering van de kerken tot een juist besef van wat de kerk is.’
Column
In 1968 sprak Visser ‘t Hooft: ‘Het moet duidelijk worden dat kerkleden die in feite hun verantwoordelijkheid voor de behoeftigen, waar ook ter wereld, loochenen evenzeer schuldig zijn aan ketterij, als degenen die het een of andere geloofsartikel loochenen.’ Lees verder de column uit 2008 van Bram Grandia
Bronnen wikipedia